Letters to the Sun | The poems

Και βέβαια <

Είναι μια στιγμή

Ένα δευτερόλεπτο

Για εκείνο που

Η πιο βαθειά σκέψη

συνεπάγεται

του χρόνου

Για αυτό που,

Η κάθε

ελάχιστη στιγμή

Συνεπάγεται

της λήθης

Και βέβαια

θυμάμαι

ακόμη

Το άρωμα

εκείνο

Δεν θα αφήσει

Θα είναι φωτεινό

Εκείνο το λεπτό

Η στιγμή που

Θα επανασυνδεθώ

Στο παρόν

Όταν η μνήμη

Θα πατήσει

Επάνω μου

Θα βαστάξει

το σώμα μου

Θ´αναστηθεί

Η ψυχή μου

Στο βαθύ

Αδιαφανο χρώμα

Το βαθύ φωτεινό

Πέρα της θάλασσας

Εκείνο που

Πέρασε μέσα μου

Και

Πάτησε

Έβαψε

Άνθησε

Και γέννησε,

Τον Κήπο σου.

Γράμματα στον ήλιο

August 2018

Athina Ioannou